De laatste dagen?

Pavlov blijft maar vrolijk rond drentelen.
Ik had ergens verwacht en gehoopt dat ze dit weekend gaat bevallen, maar ik heb het idee dat het nog wel eventjes kan duren.
Ze is ontzettend lief, als ze nog geen rustig plekje heeft gevonden om te zitten blijft ze je overal achterna lopen. De slaapkamer en het bed met de wollen deken is haar favoriete plek. Als ze de slaapkamer niet in kan, dan ligt ze het liefst in de vensterbank in de kamer.
Heerlijk een beetje zonnebaden, vogels, honden en mensen kijken.
Je kan inmiddels de kittens in haar buik goed zien bewegen en als je je hand op haar buik legt dan voel je ze schoppen en kopstoten geven.
Ze vindt het trouwens heerlijk als je over haar buik aait. Vandaar ook dat ze er op de foto hieronder zo mooi voor gaat liggen.

We zullen zien wanneer de kleintjes eruit komen, er komt een nieuw bericht zodra er meer nieuws is

Mama Pavlov

Vandaag krijgen we weer een nieuwe zwangere poes om te verzorgen! Spannend!
De kraamkamer is er bijna helemaal klaar voor, alleen nog een fijne handdoek in de doos. 

Het is altijd weer de vraag hoe lang het gaat duren voordat ze gaat bevallen, hoe dat gaat en hoe veel kittens gaan er uit komen? Hopelijk niet weer zeven! Vier is mij mooi genoeg, dan kunnen we altijd nog een of meer moederloze kittens erbij opvangen.

De naam van de toekomstige mama poes is Pavlov, mooie naam.

Over Pavlov gesproken...
Ik ben nu aan het werk om bij Elvis een pavlovreactie aan te maken bij het eten van het aanrecht. Misschien een beetje zielig, maar eten van het aanrecht zou moeten gaan betekenen: Niet aankomen, want dat is scherp... Hoe lang zou ik dat moeten gaan volhouden voordat hij dit voor altijd onder z'n kleine hersenpan heeft zitten?

Tot zo ver het begin van een nieuw avontuurlijk poezenmoederschap.