Friday, June 17, 2011

Dag 29

Er is niet heel erg veel nieuws te melden.

Ik heb het kittendomein vanmorgen weer ietsje groter gemaakt. Alleen het bureau is nog afgeschermd, zodat ze daar niet onder kruipen en dus ook niet op snoeren gaan kauwen. Geen idee of ze überhaubt aan snoeren willen kauwen, maar je kan het maar beter voor zijn.

Alle kittens spelen allemaal leuk met elkaar, de ene kitten is meer afwachtend dan de andere kitten. Hector staat bijvoorbeeld veel te observeren, komt vaak wat later op gang en speelt wat korter. De meiden en Kwibus spelen het meest en het langst. Zelfs kleine dunne Pip komt goed mee! Olga speelt als enige al een beetje met een balletje, Snorre likt er alleen aan en snapt dus nog niet helemaal het doel van zo'n rammelbal.
Kwibus vind het heerlijk om bij je op schoot te kruipen en daar te gaan slapen. Én gister heeft Kwibus voor het eerst op de kattenbak geplast! Hopelijk volgt de rest snel.



Gustav, 300 gram


Hector, 398 gram

Kwibus, 417 gram


Jente, 371 gram

Olga, 383 gram

Pip, 275 gram

Snorre, 300 gram


Saturday, June 11, 2011

Dag 23 alweer!!

Alweer dag 23, jeetje wat gaat dat snel en wat zijn het stuk voor stuk schatjes om te zien!!
Oordeel zelf...

Nu beginnen de avonturen van de kittens een beetje vorm te krijgen, op de momenten die ze wakker zijn, wordt vol op innovatief met de tijd omgesprongen. Dus de berichtjes op het blog over de kittens zullen niet langer alleen uit foto's bestaan.
Een groot aantal kan al melk drinken van een schoteltje! Olga vind het niet zo lekker, maar ik zag haar vanavond wel aan het bakje van de brokjes van Lotje likken, de boef!
Dus ik heb eens wat warme melk gemaakt en daar een beetje TomPoes-sap doorheen geroerd, dat vond ze wel heel erg lekker!!
Olga is zelfs voor het eerst in haar eentje de bench weer in geklommen.
Ook Hector houdt niet zo van de Royal Canin kittenmelk, wel had hij vanavond opeens al een brokje uit Lotje haar bakje in haar bek, snel het brokje maar uit zijn bekkie gepakt en het bakje op de eerste plank van de boekenkast neergezet. Het lijkt me niet verstandig dat zo'n klein ventje nu al een heel en hard brokje naar binnen werkt.
Ook het waterbakje heb ik maar naar de eerste plank verhuisd, want Kwibus lag er ook al bijna met zijn kop in.

Kwibus
Kwibus doet tot nu toe nog telkens zijn naam eer aan.  Net vouwde hij zijn handjes netjes bij elkaar en zag het eruit alsof hij aan het bidden was. Behalve een kwibus is het ook een goed fotomodel.

Pip
 Pip wordt gelukkig steeds zwaarder, al ze ziet er naar mijn idee wel een beetje uit als een kleine alien. Ze speelt ook lekker mee met de anderen. Ze kan trouwens enorm hard schreeuwen om haar mama, die haar vaak moet sussen met kleine prrr geluidjes en dan ook snel een voorpoot om haar heen slaat.

Snorre trekt rare bekken voor de foto
Op de voorgrond Jente, naast Snorre staat Pip en op de achtergrond Hector
 
Snorre en Gustav

Snorre, Hector en Pip


Snorre, Jente, Pip en op de voorgrond Olga


Friday, June 10, 2011

Marcel in de tuin

Vandaag hebben we eens even uitgeprobeerd wat Marcel van de tuin vindt.
Aan het tuigje lopen was even spannend en een beetje vreemd.
Maar toen hij door had dat het gras lekker ruikt en je zo heerlijk met de poten er doorheen kan wroeten, was het tuigje niet zo erg meer.
Op dit moment zit hij in de vensterbank naar buiten te kijken, want wat was dat toch mooi daar buiten!!





Saturday, June 4, 2011

Kittens dag 16

Inmiddels is het alweer dag 16 van het leven van onze kleine beestjes. En oh wat worden ze schattig!!! Ze hebben nu allemaal de oogjes open. Kitten nummer 1 hebben we de naam Kwibus gegeven, hij reageert al op ons en komt naar je toe gelopen. Hij staat altijd raar op foto's, dus daarom maar Kwibus.



Van links naar rechts: Kittens 7, 2 (Olga), 4, 6, 5 en 1 (Kwibus)
 

Kwibus
Kwibus

 
Olga


Olga

 
Nummertje 3 en Kwibus

Nummertje 3 en Kwibus


Nummer 4


Nummer 5


Van links naar rechts: 4, 6, kwibus op de achtergrond en 5

Kitten 6, 5 en 3

Monday, May 30, 2011

Kittens dag 11

Foto's maken van de kleintjes is best lastig! Ze tillen hun hoofdje nog niet echt en zitten vol met kittenspasmes waardoor de koppies regelmatig heen en weer zwiepen. Meneer hier direct onder is al aan het lopen en racet er zo vandoor, voordat je het weet loopt hij weer van het kussentje af. Ik wilde een leuke foto tussen zijn lapjeszusjes in maken, maar dat lukt me niet. Dan maar op deze manier.



Een deel van de kittens heeft de ogen sinds zaterdag open.



Kleine Olga, met haar zusje boven op haar.

Monday, May 23, 2011

Leuke foto's

Allereerst even een grappige foto van Marcel en Lexa. Lexa lag net lekker in het avondzonnetje, dus ik dacht ik ga heel even een leuke foto van Lexa maken. Marcel kwam er even heel erg nieuwsgierig bij kijken en dat resulteerde in deze grappige foto.

Dan nog even twee foto's van de kroost. Het verschil tussen de cyperse katjes is lastig te zien.
Allen groeien ze redelijk goed. Het verschil in gewicht is naar mijn idee wel aardig groot. De grootste, de eerste cyper, weegt al 144 gram. De kleinste, dat is op dit moment de donkerste cyper, weegt nog maar 113 gram. Ik houd netjes een groeischema bij, waarmee je heel mooi kunt zien hoe ze groeien.




Thursday, May 19, 2011

Kittens

Gistermiddag zijn er maar liefst 7 kittens geboren. Hieronder even snel wat foto's.


Een grote jongen van maar liefst 114 gram


Een meisje van 97 gram, omdat ze het eerste meisje is en op de verjaardag van Olga is geboren, hebben we besloten haar voor de weken dat ze bij ons naar Olga te vernoemen.

Nog een meisje van 98 gram



Een jongetje van 99 gram


Een jongetje van 93 gram

 


Een jongetje van 94 gram

Het laatste jongetje was direct na de geboorte nog maar 88 gram


Iedereen is goed de nacht doorgekomen en allemaal gezond, zo ver mijn gezonde verstand dat kan bepalen.

Sunday, May 15, 2011

Nog twee foto's

We hebben de moekepoes zonder naam Lotje gedoopt.
(Hoe zou trouwens die zangeres zonder naam aan haar naam zijn gekomen??)

Ik heb net nog een paar foto's van Lotje gemaakt.

Zwangere moederpoes

Sinds afgelopen vrijdag hebben we een zwangere moederpoes in huis via het DOC Enschede.
Haar naam weten we niet, want ze heeft geen chip. Van wie ze is weten we ook niet.
Dus we zijn aan het namen verzinnen en vollop aan het gissen hoeveel kittens er uit haar dikke buik zullen komen. Ook spelen de zenuwen af en toe een beetje op, want ik heb geen enkel idee hoe zo'n bevalling zal gaan. Natuurlijk wel allerlei fora en internetpagina's bestudeerd gisteravond en het zal ook allemaal wel goed komen, maar ik blijf een bezorgde pleegmoeder.

Ik vraag me altijd af wat voor dierenliefhebber je bent als je je kat niet laat chippen, castereren/sterriliseren (tenzij je een cattery hebt) en je kat tot overmaat van ramp hoogzwanger de deur uit gooit? En glipt ze per ongeluk de deur uit dan bel je toch alle dierenhulpdiensten in Enschede om aan te geven dat je mooie en oh zo lieve hoogzwangere huisdier is weggelopen?
Voor ons is een huisdier een volwaardig familielid, maar blijkbaar niet voor iedereen.

Toen Elvis was weggelopen hebben we ons zo enorm veel zorgen gemaakt, stad en land afgezocht naar dat beessie, maar hij was nergens te vinden. Niemand had hem gezien, ook de dierenarts, het DOC en de dierenambulance niet. Horrorverhalen van mensen aan de Wooldriksweg waarvan de kat pas was doodgereden. Met eeenorme schuldgevoelens in onze maag, hadden we de hoop bijna opgegeven en gedacht dat we onze ongeveer 10 maanden jonge Elvis (visje) nooit meer terug zouden zien. 
Totdat hij na bijna twee weken weer terugkwam!!
Het was midden in de nacht en ik hoor hem vanuit mijn bed nog steeds mauwend de trap op komen, we waren meteen klaarwakker en wat een tranen van geluk toen hij er weer was!! Ik kon het niet geloven.
De nageltjes van zijn achterpoten waren helemaal afgestompt, hij had blaren op de kussentjes van zijn achterpoten en hij was helemaal vermagerd.
Iedereen zegt dat een trouwdag de mooiste dag uit je leven is, nu zijn we nog niet getrouwd en moet ik dat nog meemaken, maar dat we echt de mooiste nacht uit mijn leven!

Kleine Elvis, net een paar weekjes lid van de familie, is het geen schatje?



Zo maak je met iedere kat wat mee, maar we hopen zoiets nooit meer mee te maken. Liever leuke en grappige verhalen. Marcel en Lexa zijn er trouwens ook nog gewoon, dus nu zijn we er 5 katten in 1 huis. Moederpoes slaapt enorm veel, die moet allemaal energie vergaren voor de komende bevalling. Dus van haar heb je niet veel last.
De twee andere rakkers vliegen ondertussen het huis door en hebben zojuist uitgevonden dat een papieren Ikea-zak niet eng is, maar juist heel erg leuk kan zijn.
Vanmorgen heb ik enorm gelachen om Lexa en Marcel die in de vensterbank wilden springen, maar waarbij 9 van de 10 pogingen mislukten.

Tot zo ver, tot de nächste Mal!

Thursday, May 5, 2011

Nieuwe foto's

Het gaat enorm goed met Lexa en Marcel!!
Beiden zijn ze totaal anders dan de eerste weken dat ze bij ons waren! Allebei zijn het lieve beestjes waar ik toch stiekem wel enorm gek op ben geworden.
Hopelijk vinden ze snel een huisje waar de mensen net zo gek op ze zijn.

In het begin kon ik ze wel eens schieten als ze weer eens een plantenpot hadden omgegooid en dan heerlijk al het zand door de hele huiskamer aan het verspreiden waren. Of als ik net een nieuwe plant met mooie bloemen erin had gekocht en een uur later liggen alle bloemen in stukjes versnipperd op de vensterbank...

Laatst had onze eigen kat, Elvis, last van zijn pootje. Hij liep een mank omdat zijn kussentje zeer deed. Lexa is een kat die direct van die zwakheid gebruik maakt, de kleine heks!
Telkens als wij even niet opletten, was ze Elvis aan het opjagen. Arme Elvis die al zo'n last had van zijn poot wist niet meer waar hij het moest zoeken.
Dus, Lexa heeft aardig wat op haar kop gehad van ons en een aantal dagen veel apart moeten zitten.
Dit bevestig ook weer, Lexa is niet geschikt om te plaatsen bij een zwakke of oudere kat die niets van gejen en gepest moet hebben.

Vanmorgen heb ik ze even gewogen.
Marcel is maar liefs 5,9 kilo!!!! (Terwijl het geen grote eter is en hij er ook niet dik uitziet)
Lexa heeft een iets verfijnder gewicht van 3,5 kilo.


Lexa is een zonaanbidster! Zie de foto's.
In tegenstelling tot onze eigen katten die het niet zo op de zon hebben, want dan wordt het ze al snel te warm, kan Lexa niet genoeg krijgen van de zon.
Je kan haar de laatste weken zo oppakken zonder dat ze dit erg vindt.
Laatst was ik smackworst aan het snijden en viel er een aardige plak per ongeluk op de grond, Lexa stond al de hele tijd om mijn voeten te draaien (want smackworst ruikt eeeenooorrrum lekker voor katten!!). Ze ging er direct vandoor met het stuk en ik kon het niet meer afpakken.
Dit incidentje heeft als gevolg dat zodra ik wat eten pak in de keuken, Lexa niet meer van mijn zijde wijkt! Af en toe lijkt wat ze doet net op doggydancing, aardig irritant. Maar ja, mijn eigen schuld...
Marcel houd er enorm van om gebosrsteld te worden!!
Wel met onderstaande borstel, niet met de rubberen borstel. Hij kan er geen genoeg van krijgen en rolt zich de hele tijd om zodat je op de juiste plekke kan borstelen.
Als hij rustig is, vindt hij het ook heerlijk om even opgepakt te worden, maar met die 5,9 kilo van hem houd je dat niet enorm lang vol.