Monday, May 30, 2011

Kittens dag 11

Foto's maken van de kleintjes is best lastig! Ze tillen hun hoofdje nog niet echt en zitten vol met kittenspasmes waardoor de koppies regelmatig heen en weer zwiepen. Meneer hier direct onder is al aan het lopen en racet er zo vandoor, voordat je het weet loopt hij weer van het kussentje af. Ik wilde een leuke foto tussen zijn lapjeszusjes in maken, maar dat lukt me niet. Dan maar op deze manier.



Een deel van de kittens heeft de ogen sinds zaterdag open.



Kleine Olga, met haar zusje boven op haar.

Monday, May 23, 2011

Leuke foto's

Allereerst even een grappige foto van Marcel en Lexa. Lexa lag net lekker in het avondzonnetje, dus ik dacht ik ga heel even een leuke foto van Lexa maken. Marcel kwam er even heel erg nieuwsgierig bij kijken en dat resulteerde in deze grappige foto.

Dan nog even twee foto's van de kroost. Het verschil tussen de cyperse katjes is lastig te zien.
Allen groeien ze redelijk goed. Het verschil in gewicht is naar mijn idee wel aardig groot. De grootste, de eerste cyper, weegt al 144 gram. De kleinste, dat is op dit moment de donkerste cyper, weegt nog maar 113 gram. Ik houd netjes een groeischema bij, waarmee je heel mooi kunt zien hoe ze groeien.




Thursday, May 19, 2011

Kittens

Gistermiddag zijn er maar liefst 7 kittens geboren. Hieronder even snel wat foto's.


Een grote jongen van maar liefst 114 gram


Een meisje van 97 gram, omdat ze het eerste meisje is en op de verjaardag van Olga is geboren, hebben we besloten haar voor de weken dat ze bij ons naar Olga te vernoemen.

Nog een meisje van 98 gram



Een jongetje van 99 gram


Een jongetje van 93 gram

 


Een jongetje van 94 gram

Het laatste jongetje was direct na de geboorte nog maar 88 gram


Iedereen is goed de nacht doorgekomen en allemaal gezond, zo ver mijn gezonde verstand dat kan bepalen.

Sunday, May 15, 2011

Nog twee foto's

We hebben de moekepoes zonder naam Lotje gedoopt.
(Hoe zou trouwens die zangeres zonder naam aan haar naam zijn gekomen??)

Ik heb net nog een paar foto's van Lotje gemaakt.

Zwangere moederpoes

Sinds afgelopen vrijdag hebben we een zwangere moederpoes in huis via het DOC Enschede.
Haar naam weten we niet, want ze heeft geen chip. Van wie ze is weten we ook niet.
Dus we zijn aan het namen verzinnen en vollop aan het gissen hoeveel kittens er uit haar dikke buik zullen komen. Ook spelen de zenuwen af en toe een beetje op, want ik heb geen enkel idee hoe zo'n bevalling zal gaan. Natuurlijk wel allerlei fora en internetpagina's bestudeerd gisteravond en het zal ook allemaal wel goed komen, maar ik blijf een bezorgde pleegmoeder.

Ik vraag me altijd af wat voor dierenliefhebber je bent als je je kat niet laat chippen, castereren/sterriliseren (tenzij je een cattery hebt) en je kat tot overmaat van ramp hoogzwanger de deur uit gooit? En glipt ze per ongeluk de deur uit dan bel je toch alle dierenhulpdiensten in Enschede om aan te geven dat je mooie en oh zo lieve hoogzwangere huisdier is weggelopen?
Voor ons is een huisdier een volwaardig familielid, maar blijkbaar niet voor iedereen.

Toen Elvis was weggelopen hebben we ons zo enorm veel zorgen gemaakt, stad en land afgezocht naar dat beessie, maar hij was nergens te vinden. Niemand had hem gezien, ook de dierenarts, het DOC en de dierenambulance niet. Horrorverhalen van mensen aan de Wooldriksweg waarvan de kat pas was doodgereden. Met eeenorme schuldgevoelens in onze maag, hadden we de hoop bijna opgegeven en gedacht dat we onze ongeveer 10 maanden jonge Elvis (visje) nooit meer terug zouden zien. 
Totdat hij na bijna twee weken weer terugkwam!!
Het was midden in de nacht en ik hoor hem vanuit mijn bed nog steeds mauwend de trap op komen, we waren meteen klaarwakker en wat een tranen van geluk toen hij er weer was!! Ik kon het niet geloven.
De nageltjes van zijn achterpoten waren helemaal afgestompt, hij had blaren op de kussentjes van zijn achterpoten en hij was helemaal vermagerd.
Iedereen zegt dat een trouwdag de mooiste dag uit je leven is, nu zijn we nog niet getrouwd en moet ik dat nog meemaken, maar dat we echt de mooiste nacht uit mijn leven!

Kleine Elvis, net een paar weekjes lid van de familie, is het geen schatje?



Zo maak je met iedere kat wat mee, maar we hopen zoiets nooit meer mee te maken. Liever leuke en grappige verhalen. Marcel en Lexa zijn er trouwens ook nog gewoon, dus nu zijn we er 5 katten in 1 huis. Moederpoes slaapt enorm veel, die moet allemaal energie vergaren voor de komende bevalling. Dus van haar heb je niet veel last.
De twee andere rakkers vliegen ondertussen het huis door en hebben zojuist uitgevonden dat een papieren Ikea-zak niet eng is, maar juist heel erg leuk kan zijn.
Vanmorgen heb ik enorm gelachen om Lexa en Marcel die in de vensterbank wilden springen, maar waarbij 9 van de 10 pogingen mislukten.

Tot zo ver, tot de nächste Mal!

Thursday, May 5, 2011

Nieuwe foto's

Het gaat enorm goed met Lexa en Marcel!!
Beiden zijn ze totaal anders dan de eerste weken dat ze bij ons waren! Allebei zijn het lieve beestjes waar ik toch stiekem wel enorm gek op ben geworden.
Hopelijk vinden ze snel een huisje waar de mensen net zo gek op ze zijn.

In het begin kon ik ze wel eens schieten als ze weer eens een plantenpot hadden omgegooid en dan heerlijk al het zand door de hele huiskamer aan het verspreiden waren. Of als ik net een nieuwe plant met mooie bloemen erin had gekocht en een uur later liggen alle bloemen in stukjes versnipperd op de vensterbank...

Laatst had onze eigen kat, Elvis, last van zijn pootje. Hij liep een mank omdat zijn kussentje zeer deed. Lexa is een kat die direct van die zwakheid gebruik maakt, de kleine heks!
Telkens als wij even niet opletten, was ze Elvis aan het opjagen. Arme Elvis die al zo'n last had van zijn poot wist niet meer waar hij het moest zoeken.
Dus, Lexa heeft aardig wat op haar kop gehad van ons en een aantal dagen veel apart moeten zitten.
Dit bevestig ook weer, Lexa is niet geschikt om te plaatsen bij een zwakke of oudere kat die niets van gejen en gepest moet hebben.

Vanmorgen heb ik ze even gewogen.
Marcel is maar liefs 5,9 kilo!!!! (Terwijl het geen grote eter is en hij er ook niet dik uitziet)
Lexa heeft een iets verfijnder gewicht van 3,5 kilo.


Lexa is een zonaanbidster! Zie de foto's.
In tegenstelling tot onze eigen katten die het niet zo op de zon hebben, want dan wordt het ze al snel te warm, kan Lexa niet genoeg krijgen van de zon.
Je kan haar de laatste weken zo oppakken zonder dat ze dit erg vindt.
Laatst was ik smackworst aan het snijden en viel er een aardige plak per ongeluk op de grond, Lexa stond al de hele tijd om mijn voeten te draaien (want smackworst ruikt eeeenooorrrum lekker voor katten!!). Ze ging er direct vandoor met het stuk en ik kon het niet meer afpakken.
Dit incidentje heeft als gevolg dat zodra ik wat eten pak in de keuken, Lexa niet meer van mijn zijde wijkt! Af en toe lijkt wat ze doet net op doggydancing, aardig irritant. Maar ja, mijn eigen schuld...
Marcel houd er enorm van om gebosrsteld te worden!!
Wel met onderstaande borstel, niet met de rubberen borstel. Hij kan er geen genoeg van krijgen en rolt zich de hele tijd om zodat je op de juiste plekke kan borstelen.
Als hij rustig is, vindt hij het ook heerlijk om even opgepakt te worden, maar met die 5,9 kilo van hem houd je dat niet enorm lang vol.