Tijd om Marcel en Lexa te plaatsen

Marcel en Lexa zijn, zoals we dat binnen Defensie noemen, aan overplaatsing toe, of kan ik het beter plaatsing noemen?

Lexa is echt enorm vooruit gegaan, toen ze een aantal weken geleden bij ons kwam, had ik niet verwacht dat ze nu al zo'n leuk katje zou zijn.

Ze leert enorm snel en gaat nog steeds bijna dagelijks vooruit! Zelfs midden in de kamer komt ze naar je toe (als je een snoepje in je hand hebt) en dan kan je haar goed aaien.

Ze blaast en gromt niet meer, af en toe heft ze haar pootje ietsje op, maar zelfs slaan doet ze bijna niet.

Van Marcel heb ik af en toe het idee dat hij stil staat in zijn ontwikkeling. Vandaag is hij aardig chaggerijning, zojuist heb ik een flinke pets van hem gehad omdat het hem niet aanstond dat ik even achter hem aan liep.

Hij ging de bench in, normaal kan ik hem dan even aaien, maar daar was meneer het nu niet mee eens, dus hij petste er even flink op, wel netjes zonder nageltjes hoor.

Gelukkig zijn ze ook allebei een klein beetje van het handdoekentrauma dat ze hadden bijgekomen, iedere handdoek die de bench in kwam was eng en dan werd er natuurlijk gegromd, nu gelukkig niet meer.  

Ze haalden net enge praktijken uit door tussen de deur door (daar waar de schanieren zitten) naar elkaar te hengelen, als een van beiden de deur per ongeluk dicht duwt heeft de ander zijn/haar pootjes ertussen. De deur gaat daarom maar dicht, ik heb liever geen katten met halve pootjes.

Lexa moet het trouwens ook al ontgelden bij Marcel, hij speelt en bijt net iets te lomp, volgens mij een beetje expres, niet lief... Ook katten zijn wel eens chaggerijnig...

Hieronder de foto's en verhaaltjes voor op de website van het kittenpaleis.

Marcel is een grote brede dommige goedzak, als hij op zijn gemak is kan je hem over zijn hele lichaam aaien, vooral grote aaien over zijn buik vindt hij erg fijn.

Hij is een ster in het geven van hele harde kopjes, je kan hem vrij ruw knuffelen, hier geniet hij enorm van.

Oppakken staat hij toe, maar vindt hij niet zo leuk.

In grote ruimtes vindt hij het nog niet leuk om benaderd te worden, maar dit zal als hij goed gewend is, zeker wel goed gaan.

Marcel kan heel goed met andere katten omgaan, hij wil graag spelen met andere katten, maar bewaard een gepaste afstand als de andere kat dit wil.

Hij rent graag met grote bokkensprongen door de kamer en kijkt bij andere katten af hoe je het best kunt spelen en speeltjes kunt pakken.

Marcel heeft een geduldig gezin nodig die hem rustig de tijd geven om te wennen.

Hij leert niet snel, dus het zal wat tijd kosten om zijn vertrouwen helemaal te winnen.



 

Lexa is een slimme en erg nieuwsgierige poes die aardig snel doorheeft wat je wil en wat je niet wil.

Ze is een echte gevoelskat, ze voelt feilloos jou gemoedstoestand en dat van andere katten aan, ze kan hier af en toe erg sterk op reageren.  

Met muisjes in haar bekkie rondrennen en in een krabpaal klimmen doet ze het liefst, ze is soms net een aapje en heeft erg veel energie.

Lexa kan heel goed met andere katten omgaan, ze weet precies wat ze kan en mag doen bij andere katten, ze houdt er wel van om andere katten een beetje uit te dagen, oudere katten zouden hier problemen mee kunnen hebben.

Lexa is nog wel een beetje schuw en zal tijd nodig hebben om aan je te wennen, maar ik ben er van overtuigd, dat wanneer ze gewend is een hele lieve poes zal zijn.

Ze is enorm gek op alles wat je kan eten, hiermee win je snel haar vertrouwen.

Met een lekker kattensnoepje komt ze ook in grote ruimtes naar je toe en kan je haar gerust even aaien.

Oppakken vindt ze niet erg leuk, maar ook hierbij valt er met kattensnoepjes of brokjes veel te winnen.

Spelen

Zoals in iedere post staat, gaat het nog steeds heel goed met Marcel en Lexa! Ze blijven vooruit gaan, iedere dag worden ze weer wat losser en laten ze meer en sneller knuffels toe.

Zondagavond waren Oga en Ide er, Olga ging direct enthousiast aan de gang met het temmen van Lexa. Na een hand vol krassen en heel veel dramatisch geblaas en gegrom, durfde Olga het aan om haar in het nekvel te pakken, dat resulteerde in nog meer luidkeels vertoonde dramatiek. Overdrijven dat bleek Lex dus wel te kunnen. Na afloop van het hele circus dat ze liet zien, zat al weer rustig voor de deur van haar bench met haar oogjes te knijpen.

Door het verplichte fysieke contact van Olga heeft Lex nu ineens door dat geaaid worden toch wel heel erg fijn is.

Dankjewel Olga!!!!

Sinds maandag kunnen we haar dus steeds beter, langer en uitgebreider aaien, ze komt in de bench zelfs naar je toe voor wat knuffels. Marcel pakt het overgrote deel van de knuffels voor haar weg, door heel hard kopjes te gaan geven aan je handen.  Je kan Marcel al makkelijk bij zijn middel uit de bench pakken. Oppakken en snel weer op je schoot zitten vindt hij niet zo heel erg, maar als je hem dan even knuffelt, gaat zijn staart naar beneden, dus dat vindt hij tot nu toe nog geen succes. Flink oefenen dan maar!

Vanavond waren ze los in de kamer, Lexa komt wel naar je toe om even aan je hand te ruiken, maar Marcel blijft het liefst op een aantal centimeter afstand. Ze zitten geen moment stil en zijn constant aan het spelen. Erg leuk om te zien. Ondertussen proberen we ze wat lesjes bij te brengen voor wat betreft het niet aan planten eten, niet op het aanrecht lopen, geen spullen omgooien en lief zijn tegen ons en Elvis en Odin, die helpen ook trouw mee om het goede voorbeeld te geven.



Training schattig kijken

Zoals je ziet is de training "schattig kijken" aardig geslaagd. 
Deze blik zegt toch duidelijk neem me mee want ik ben de allerschattigste poes ooit.

Omdat Lexa en Marcel niet meer de behoefte hebben om zich te verstoppen heb ik de bovenkant van de kattenbak geïntroduceerd. Lexa is er direct zes keer direct achter elkaar op gaan zitten, eindelijk wat privacy, zal ze wel gedacht hebben. Boven op de kattenbak heb ik ook een kleedje neergelegd zodat ze daar ook kunnen gaan zitten. Als de een het geknuffel van de ander zat is, kan er in iedergeval wat afstand genomen worden.

Dag / Avond 5

Het is vandaag de 5e avond dat Marcel en Lexa bij ons zijn, zoals je op de foto's ziet, hebben we beiden even losgelaten in de kamer. Nu merk je al een enorm verschil tussen 5 dagen geleden en nu.

Lexa is nog erg bang, durft maar een maar een paar meter uit de bench te komen, ze eet wat brokjes uit Eric-Jan zijn hand en zit de rest van de tijd veilig met haar staart om haar heen geslagen een beetje verloren voor haar uit te staren. Ze fungeert af en toe als boksbal en dan gaat ze snel de bench weer in. Zodra we te dichtbij komen blaast of gromt ze een keer en gaat weer terug.

Ik heb de hoop dat ze de overige drie mannen als goed voorbeeld neemt en straks na heel wat verplichte knuffelsessies toch een leuk poesje wordt.

Marcel is al helemaal gewend en gaat door de hele kamer op ontdekkingstocht. Je kan goed merken dat hij geen huiskamer gewend is, hij snapt bijvoorbeeld niet dat hij niet in een kast kan springen die helemaal vol staat met boeken en waar hooguit 5 cm over is om te staan en aangzien Marcel het formaat heeft van een 6 kilo dikke kater, kan je nagaan dat dit niet gaat passen.

Hij maakt constant speelse prrr geluidjes (hij zal morgen we schor zijn), maakt bokkesprongen door de kamer en verleid Elvis, Odin en Lexa op die manier om met hem te spelen. Elvis laat door te blazen weten dat hij hier nog niet aan toe is en Lexa laat zich gebruiken als trappelpop... Odin gaat in een hoekje zitten kijken en negeert het een klein beetje.

Ondanks zijn enorme formaat merk je nu dat hij nog een jonge kater is.

Eerder op de avond heb ik Marcel een aantal keer uit de bench gepakt, bij me op schoot gezet en een verplichte knuffelbeurt gegeven. Met zijn oortjes plat heeft hij het met een af en toe zacht gespin toch toegestaan.

Op de foto hieronder zie je dat de nieuwe Flow binnen is, door die harige monsters hier in huis is het er nog niet van gekomen om er meer mee te doen dan alleen het plastic ervanaf te halen. Ook had ik even willen gaan schilderen vanavond, maar dat heb ik dus ook nog niet gedaan...

Het houdt je van de straat!